Optometrie is in Nederland nog een vrij jong en onbekend beroep. In de meeste Engelstalige landen is optometrie al tientallen jaren een zelfstandig beroep in de eerstelijns gezondheidszorg. In ons land is het beroep sinds 1988 in ontwikkeling en op 15 november 2000 officieel opgenomen in de Wet BIG (Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg). Vanaf dat moment is de optometrist wettelijk erkend als zorgverlener in de oogzorg!
Vroeger deed alleen de oogarts het oogonderzoek en zorgde de opticien voor de bril en/of contactlenzen. Sinds een aantal jaren zijn er dus ook optometristen. De optometrist voert een optometrisch onderzoek uit om eventuele oogafwijkingen op te sporen. Blijkt tijdens het onderzoek dat verdere behandeling nodig is, dan wordt u via uw huisarts gericht doorverwezen. Voor het onderzoek door de optometrist heeft u geen verwijzing van uw huisarts nodig. Omdat veel optometristen in optiekzaken werkzaam zijn, heeft u geen last van lange wachtlijsten.
Er zijn optometristen die zich meer gespecialiseerd hebben in bepaalde onderwerpen binnen het vakgebied optometrie. Deze specialisaties zijn binoculair zien (het opsporen en verhelpen van samenwerkingsproblemen tussen de ogen), low vision (het aanmeten van hulpmiddelen voor slechtzienden), refractiechirurgie (het veranderen van de oogsterkte door middel van laseren of implantlenzen) en contactlenzen.